Wysłany: 2019-12-10, 08:57 MAKS ma już dom w Koszalinie - 597
Wczoraj, dzięki wolontariuszom ze schroniska w Gaju, pod naszą opiekę trafił 8-letni Maksiu. Dziękujemy za tak błyskawiczną i udaną współpracę.
Maks od szczeniaka mieszkał w domu z ludżmi, a niespełna 3 lata temu trafił nagle do kojca z budą, gdzie żył w brudzie i zapomnieniu. Jakiekolwiek jedzenie i wodę dostawał, gdy komuś się przypomniało, że pies też jeść musi. Po wypuszczeniu z klatki, biegał jak szalony ze szczęścia, jakby chciał nadrobić te stracone lata za kratami.
Od teraz jego życie będzie miało nowy wymiar i wartość! Chłopak zamieszka tymczasowo z panem Mateuszem w Koszalinie, gdzie zostanie dokładnie przebadany, odżywiony i znajdziemy mu nowy, kochający dom, który zasługuje na tak wspaniałego psa, jakim jest Maks.
Dziękujemy panu Mateuszowi za chęć pomocy i zabranie Maksa pod swój dach:)
Maksiu jesteś przepięknym psiakiem! Załoga Warty obiecuje, że teraz już przed Tobą same cudowne chwile, ciepełko domowe, jedzonko i pieszczoty zamiast samotności w budzie.. Czekamy na info z DT
Postaram się szybko opisać co się działo przez ostatnie 3 dni.
Zabraliśmy Maksa ze schroniska w poniedziałek po południu. Podróż przetrwał bardzo dzielnie, nawet zdołał się położyć na tylnej kanapie na pewien czas. Po przyjeździe do Koszalina okazało się, że Maks nie jest w stanie wejść do klatki schodowej, a po schodach nie ma kompletnie szans wejść. Niestety, musiałem go wnieść na 4 piętro. Tak było przez cały jego pierwszy dzień pobytu u nas. Boi się również śliskiej powierzchni, praktycznie przywiera do podłogi i cały się trzęsie. Jest bardzo przestraszonym psem. Przy najdrobniejszej próbie przywołania go, podchodzi i wtula się jak tylko może do człowieka.
Dzisiaj jest 3 dzień pobytu Maksa u nas (2 pełny) i jesteśmy po wizycie behawiorystki. Maksiu po godzinie (i wielu parówkach) pokonał u naszego boku wszystkie 4 piętra, w górę i w dół. Powtórzyliśmy ćwiczenie parokrotnie zmieniając się przy nim. Pani behawiorystce nie zaufał, chciał chodzić tylko przy nas. Także jesteśmy bardzo dobrej myśli.
Maks jest bardzo kochanym psem z charakteru. Na dotychczasowych spacerach witał się grzecznie z mijanymi psami. Nie są straszne mu żadne zabiegi, czyszczenie bolącego ucha, zakraplanie, przemywanie łap – wszystko znosi tak grzecznie, że nie można wyjść ze zdziwienia. Wizyty u weta przed nami, na razie jest wstępnie zaszczepiony, wprowadzimy mu powolutku zdrową dietę, wszystkie dotychczasowe lekarstwa łyknął z parówkami. Maksowi potrzeba czasu na ponowne poznanie świata, więc wszystko przed nami, ale na razie ma zadatki na anioła. Prosimy trzymać kciuki!
Wiek: 32 Dołączyła: 01 Paź 2015 Posty: 10100 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2019-12-13, 12:44
jest przepiękny i nie wygląda na starszego psiaka. Jego ruda mordka, nie nosi śladów siwizny! Chyba będzie miał grono wielbicieli wśród Fundacyjnych wolontariuszek
Ciesze się, że trauma ze schodami została pokonana!
Schody nie stanowią żadnego problemu, czasem się zatnie, ale nawet słownie można go przekonać, wystarczy zachęcić. Maks nie ma praktycznie żadnych zachowań, które sugerowałyby jakieś problemy behawioralne. Jest strasznym przytulakiem, praktycznie wystarczy na niego spojrzeć i już chce pieszczot. Na spacerach trochę ciągnie, ale z każdym dniem jest nieco lepiej. Świat cały czas go nieco przerasta, objawia się to jedynie delikatną nadaktywnością, ale Maksa wszystko ciekawi, z każdym chce się przywitać i zaprzyjaźnić. Do innych psów jest w 90% przyjazny. Jak dotąd nie polubił się tylko z dwoma pitbullami, które wykazały wobec niego agresję. Każdy inny napotkany pies był witany radośnie. Maks z przerażonej kulki stał się wesołym i ciekawym psem. Otworzył się na zabawki, dzisiaj nawet na spacer poszedł z piłką w pysku. Na spacerach dłuższych, w lesie, Maksa rozpiera energia, ale trzyma się w miarę blisko i sprawdza czy za nim idę. Praktycznie na każde zwołanie przychodzi grzecznie i się przytula. Mam wrażenie, że Maksowi zaczyna się przypominać życie sprzed klatki. Dzisiaj nawet sam podał mi łapy, jedną po drugiej, przy ich wycieraniu po spacerze.
Jesteśmy po wizycie u weterynarza. Badania przebiegły bardzo dobrze. W uchu nie było żadnych patogenów ani grzybów. Przez parę tygodni musimy przepłukiwać mu uszy preparatem i czasem je dodatkowo zakropić. Skóra w idealnym stanie, po wyczesaniu Maks jest wręcz mięciutki. Ma trochę dysproporcję mięśni tylnych łap, z powodu długiego braku ruchu, ale nadrabiamy to już. Sprawy żołądkowe się uregulowały już po kilku dniach nowej i zdrowej diety. Gotuję mu indyka z dodatkiem czerwonego mięsa z warzywkami i rosołem. Maksiu wszystko chętnie je, apetyt zdecydowanie powrócił. Stan łap jest dobry, badanie krwi i tarczycy nie wykazały nic złego. Wynik tarczycy jest w dolnych rejestrach normy, zalecono co jakiś czas sprawdzać stan skóry na wypadek gdyby coś się w tarczycy kiedyś zmieniło. Gruczoły w normie, w zasadzie wszystkie badania przeszedł z wynikiem pozytywnym. Po świętach kolejne szczepienia.
Maksiu jest szczęśliwy i z dnia na dzień robi coraz większe postępy.
Wiek: 32 Dołączyła: 01 Paź 2015 Posty: 10100 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2019-12-31, 13:00
Widzę, że Maksiu stosuje diete pudełkową haha Bardzo się cieszę, że jego zdrowie jest na medal, a wszystkie wcześniejsze lęki odeszły w niepamięć. Powodzenia na Sylwestra! uważajcie na niego, bo Goldeny mają tendencję do wielkich lęków przed wystrzałami petard
Maksiu bardzo dobrze wszystko zniósł. Trochę więcej się chciał przytulać niż zwykle, ale generalnie sylwester nie zrobił na nim zbyt dużego wrażenia, jest czujny, ale nie przestraszony wybuchami.
Maks był w tym czasie jeszcze kilka razy na psim wybiegu i bawił się z innymi psami. Wszystko bezproblemowo, bez żadnej agresji. Chociaż muszę przyznać, że Maksa dużo bardziej interesują ludzie niż psy. Zamiast bawić się z psami, po jakimś czasie przytulał się do wszystkich napotkanych osób. W zasadzie każdy kto go spotyka prawie się w nim zakochuje. Miałem już pod swoją opieką w życiu kilka psów, ale tak kochanego chyba nigdy, jest niesamowitym psiakiem
Przed nami kolejne szczepienia i umawiamy się dalej na kastrację.
Witajcie
jestem tutaj nowa, ale od dawna obserwuję Waszą działalność.
A Maksio jest przepiękny! I to ile w nim jest miłości, sprawiło, że razem z mężem jesteśmy w nim zakochani
Czy Maks miał już jakiś kontakt z dziećmi? Wiem, że Maksio jeszcze nie jest gotowy do adopcji, ale chciałabym podpytać o procedurę adopcyjną - czy podczas domowej wizyty psiak też jest obecny? A jeśli odpowiedź brzmi nie to czy przed adopcją organizowane jest jakieś"spotkanie zapoznawcze"?
Wiek: 32 Dołączyła: 01 Paź 2015 Posty: 10100 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2020-01-21, 13:55
Podczas wizyty domowej konkretny pies, na którego się aplikuje nie jest obecny, za to jest obecny inny pies należący do wolontariusza, który przeprowadza wizytę.
Jeśli przejdzie się wizytę pozytywnie jest oczywiście możliwość spotkania z psem, na którego się aplikuje osobiście na spacer zapoznawczy, ale trzeba brać pod uwagę odległość. Czasem dom tymczasowy znajduje się na drugim końcu Polski Więc jeżeli aplikujący ma ochotę poznać psa osobiście przed adopcją to musi sam dojechać do miejscowości, w którym pies się znajduje.
Informujemy też, że pierwszeństwo do adopcji ma Dom Tymczasowy. Ale Maks jeszcze nie jest gotowy do adopcji, więc decyzja nie jest jeszcze podjęta.
Przepraszam, że z takim opóźnieniem, u Maksia niewiele się działo, ale u jego ludzi sporo przez ten czas. Maks we wtorek ma zabieg kastracji oraz przy okazji prześwietlenie. Lekarz odradził ściąganie kamienia podczas innego zabiegu chirurgicznego w tym samym czasie.
W międzyczasie okazało się, że Maksiu niezbyt dobrze znosi zwyczajną karmę. Miał przez długi czas rozwolnienie i musiał dostać antybiotyki (stąd też wynikło przesunięcie terminu kastracji). Po zmianie karmy na taką dla psów o delikatnych żołądkach, wszystko wróciło do normy.
W ostatnim tygodniu pojawiła się również jedna nowość. Maks pogłaskany podczas jedzenia obiadu zawarczał na mnie. Dzień później dostał kość do gryzienia i również powarkiwał przy próbie wzięcia jej z pyska. Zacząłem z nim ćwiczyć oddawanie i w zasadzie po kilku dniach już nie ma nerwów, pysk się sam otwiera na hasło "puść" i nie ma żadnych zbędnych emocji przy tym. Nie mniej jednak ćwiczymy puszczanie przy każdej możliwej okazji i ten temat jest do obserwacji na przyszłość. Do innych psów nie wykazuje złych emocji, kiedy inny pies na wybiegu ma jakieś nerwy do Maksa, ten odskakuje i szczeka z dystansu na takiego delikwenta. Ostatnio też na ulicy mała dziewczynka poprosiła czy może go pogłaskać i Maksiu zachowywał się przy dziecku jak przy każdym innym człowieku, czyli łasy na pieszczoty. Napiszemy za parę dni jak poszedł zabieg i co z badaniami. Maksiu pozdrawia wszystkich
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
haha Bardzo się cieszę, że jego zdrowie jest na medal, a wszystkie wcześniejsze lęki odeszły w niepamięć. Powodzenia na Sylwestra! uważajcie na niego, bo Goldeny mają tendencję do wielkich lęków przed wystrzałami petard
