Wysłany: 2023-08-09, 20:34 INKA (VIKI) ma już dom w Dominowie - 733
W połowie lipca w wyniku interwencji łódzkiego oddziału OTOZ w jednej z pseudohodowli pod naszą opiekę trafiły trzy suczki w typie rasy. Zaniedbane, wycieńczone i wychudzone, z sierścią zaklejoną odchodami i moczem, mieszkały w zamkniętych kojcach bez kontaktu ze światem zewnętrznym.
Jedną z nich jest około 2 - letnia Inka.
Po pierwszej dwugodzinnej wizycie: najgorszy stan uszu - rosnące grzyby.
Skóra odparzona. Wygolono miejsca których nie dało się wymyć ani wyczesać.
Ineczka miała pozlepianą sierść odchodami krowy. W skórę powbijane liczne źdźbła zbóż i traw. W oczach zapalenie spojówek, w prawym oku skóra odparzona do krwi. W usg widać poszerzony żołądek i wypchane jelita. W środku przesuwała się gąbka / materiał , którego część zwymiotowała. Dostała laktulozę i parafinę.
Mała waży 22.5 kg. Ząbki nie urosły bo mogła być niedożywiona.
Inka prawdopodobnie też już była mamą. Ma dosyć duże sutki i podgolenie brzucha też to sugeruje.
Inka od pierwszych dni u Moniki wykazywała stany lękowe. Bała się wszystkiego.
Problem był również z wejściem do domu. Po kilku dniach udało się ją zabrać na spacer na smyczy po około kilometrze pojawiły się szczekające za płotem psiaki i niestety ale nie było możliwości aby obok nich przejść. Straszne było wszystko: psy, ludzie, samochody, rowery.
W pierwszą stronę Inka trzymała się za Moniką a w drodze powrotnej odważnie szła pierwsza. Monika musiała się nabiegać za Inka z butelką wody i rozcieńczonym szamponem żeby zmyć z jej sierści smród, Inka jednak chowała się w krzaki więc na pozór łatwe zadanie przerodziło się w misje
Po kilku dniach zaczęła powoli się otwierać i sama wchodzić do domu. Pojawiły się też postępy w relacjach z rezydentką - Adelką. Lubi chodzi na spacery ale wciąż widać było po niej lęki. Do Moniki i jej męża podchodziła na przykurczonych łapach ale każdy dzień przynosił coś nowego i dobrego.
Po dwóch tygodniach Inka w domu czuła się w miarę ok. Spacery krótkie i w znajome miejsca, trzymając się bardzo blisko opiekunów.
Zachęcona przez Adelkę w domu, przez chwilę podejmuje namiastki wspólnej zabawy ale to jeszcze rzadkie momenty.
Siku robi w domu mimo otwartych drzwi na ogród. Sama wychodzi na dwór , zaczęła też szczekać, niestety też w nocy.
Zdrowotnie: stan skóry i uszu się poprawił, przewód pokarmowy opróżnił się z nieporządanych elementów, walczymy ze złogami w woreczku żółciowym. Odrobaczamy też z włosoigłowek. W oczach reszki infekcji , pojedyczne grudki.
Trzeba sprawdzić wzrok ponieważ Monika musi pokazywać palcem gdzie spadł smaczek.
Inka nie boi się odkurzacza chociaż ustępuje mu z drogi. Koszenie trawnika przeszło również bez większego wrażenia na Ineczce. Spacery Inki poza posesją zaczęły się wydłuzać.
Początek sierpnia a dziewczynki zawsze razem 😍.Adelka daje poczucie bezpieczeństwa Ince. Z Adą był mały problem z lękiem separacyjnym. Zawsze coś pogryzła, albo posiusiała. Przy Ince problem zniknął. Inka coraz bardziej się otwiera. W domu i na działce czuje się w miarę pewnie. Gorzej jest na spacerach. Przerażają ją ludzie, a szczególnie kobiety. Nie jest w stanie minąć się na chodniku, trzeba schodzić głęboko na boki. Na widok opiekunów np. po nocy, cieszy się, merda ogonem ale jak Monika wyciąga do niej rękę, przykuca i spuszcza głowę. Boi się też gości. Adelka biegnie się witać, a Inka biegnie przez taras w krzaki. Po jakimś czasie wraca, nawet nie wołana.
Inka przestała też załatwiać się w domu ale z drobną pomocą Moniki która zastawia jej ulubione miejsce do siusiania na noc.
Inka bardzo dobrze znosi wyczesywanie, a trzeba robić to często, bo dziewczyna lubi włazić w w wysokie trawy i wraca oblepiona małymi rzepami. Oczywiście czesane są dwa psy równocześnie, bo Adelka czuje się poszkodowana 🤣. Widzę, że Inka bardzo naśladuje Adelkę. Spacery wychodzą nam coraz lepiej. Inka poddaje się przy zakładaniu szelek i cieszy się na wyjście. Najlepsze spacery są wieczorem, gdy spotykamy mało ludzi. Inka nie chce zapoznawać się z innymi psami. Na szczęście, te które spotykamy, spacerują na smyczy, i właśnie przy takich spotkaniach Inka chowa się w krzaki. Inka spaceruje bez smyczy, która ją przeraża. Możemy sobie na to pozwolić, bo podąża ślad w ślad za Adelką.
Inka podejmuje już próby zabawy z Adelka. WWidać postępy w zachowaniu psicy. Śpi pod drzwiami sypialni, które są otwarte, a jak opiekunowie wstają to się wita. Nie jest to jeszcze taka euforia jak u Adelki, ale jest lekki merdanie ogonem i podstawiane głowy do głaskanie. W ogóle głowa jest wyżej, a ogon odkleił się od brzucha.
Inka , na spacerach, zaczęła wąchać. Na razie tylko miejsca, które wącha Adelka, ale zawsze coś.
Zdrowotnie, po wizycie kontrolnej. Inka przybrała na wadze i jeżeli morfologia będzie ok, koniec dokarmiania. Niestety, w uszach wróciły drożdżaki. Oczy i skóra lepiej, ale ciągle nie idealnie, przy sutkach było już ok, a dzisiaj pojawiła się jedna ranka, chociaż Inka jest ciągle w trakcie kuracji. Z uszu pobrano wymaz, bo może to jest coś lekoopornego. Wobec powyższego, zasugerowano zmianę diety na monobiałkową, królik lub jagnięcina.
Inka i Adelka zaczęły już jeść obok siebie. Inka zaczęła czuć się w domu jak ,,u siebie''.
Pod koniec sierpnia Inka przeszła zabieg kastracji i usuwania grudek.
Kontrola ok, wszystko goi się jak na psie . W sprawie socjalizacji jest wyraźny postęp. Poznaje już częstych gości, nawet nieśmiało się wita. Na spacerach obcych omij szerokim łukiem, ewentualnie kamienieje przyklejona do podłoża. Jak idziemy same biegnie przed Moniką , a jak się zawącha, zostaję z tyłu. W domu i na działce czuje się swobodnie, sama wychodzi potarzać się w trawie. W nocy dom jest zamknięty, bo Ineczka lubiła sobie poszczekać na dziki za ogrodzeniem, np. o 3 w nocy. Śpi spokojnie do rana na swoim legowisku. Inka ma jeszcze dwa ogniska na szyi, ale już prawie suche. Dopóki się całkiem nie wygoi, nie możemy się moczyć. Słabo z jazdą samochodem, potrzebuję awiomarinu, bo inaczej wymiotuje. Oczka też się ładnie goją, jeszcze jedno trochę łzawi.
Szwy zostały zdjęte, wszystko się goi. Skóra prawie wyleczona, więc dostałyśmy zgodę na kąpiele w jeziorku. Inka oddała jeszcze dzisiaj krew do kontroli, bo morfologia była słaba i próbkę na cytologię z krosty na wardze.
Przedłużone zostało leczenie woreczka, bo jest lepiej, ale jeszcze coś zostało.
Inka zachęca Adelkę do zabawy. Nad jeziorem obie dziewczynki brykały, aż miło było popatrzeć. Inka jest cudowna, pomijając momenty lękowe, wpatrzona w człowieka, trzyma się blisko, zachęca do zabawy także swoich opiekunów.
Krótkie wakacje nad jeziorem bardzo spodobały się Ince. Pomału nabiera odwagi , co niestety , przejawia się obszczekiwaniem ludzi. Z Adelą są zgranym duetem i współpraca w szczekaniu przebiega wzorowo.
Inka ma chorobę lokomocyjną, natomiast mamy nadzieję że z czasem podróż autem będzie kojarzyła jej się pozytywnie i choroba odpuści.
Na zdjęciach wspólna uczta z Adelką oraz spotkanie z poprzednią warcianką Sarabi.
Monika rozważa też produkcję swetrów
Zdrowotnie leczymy woreczek żółciowy , Inke czekają jeszcze szczepienia oraz wizyta u okulisty - nie łapie smaczków, nie rozpoznaje Moniki w grupie, wieczorem spacery tylko po oświetlonym terenie.
Ineczka ostatnio była na szczepieniach i jest dzielną pacjentką
Przyjaźń miedzy nią a rezydentką Adelką jest coraz większa, dziewczynki swietnie się dogadują.
Czekamy na wizytę u psiego okulisty bo Ineczka czasami nie widzi smaczna czy nie rozpoznaje swoich opiekunów w większej grupie.
Inka pięknie się otwiera przy pomocy Moniki ,jej męża i Adelki, jest coraz pewniejsza siebie.
Przekazujemy radosną nowinę - Inka została adoptowana przez swój dom tymczasowy.
Niezmiernie cieszy nas ta informacje. Ineczka nie będzie narażona na stres ze zmianą miejsca zamieszkania i zostaję ze swoimi zaufanymi opiekunami - Moniką i jej mężem oraz psią rezydentką Adelką.
Inka oraz Adelka są nierozłączne co bardziej nas cieszy , że oby dwie są dla siebie oparciem.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
