Paula i Lary WARTA GOLDENA
Dołączyła: 22 Mar 2020 Posty: 2254 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2024-02-18, 14:41 HENIO ma już dom w Bydgoszczy - 763
Dziś trafił pod naszą opiekę młody psiak w typie rasy golden retriever, Henio. Henio jest młodym psem, ma dopiero rok, maksymalnie dwa lata, a już doświadczył wiele złego... Pies był widywany w okolicy od kilku dni, w końcu udało się go zabezpieczyć w kojcu na terenie jednej z posesji. Psiak miał przyczepiony do obroży kawałek łańcucha; na szyi widoczną ranę i nie ma ogona.
Dzięki zaangażowaniu pani Wioletty, które poinformowała nas o sytuacji i pani Iwonie, która zabezpieczyła psa., Henio trafił pod naszą opiekę. Dziś trafił do lecznicy w Lublinie, gdzie opatrzono jego ranę - po zdjęciu obroży okazało się, że górna część szyi jest otwartą raną...
Henio musiał odczuwać okropny ból. Pies jest szczupły, zaniedbany, pod naszą opieką przejdzie diagnostykę i rozpocznie nowe, lepsze życie.
Bardzo dziękujemy za pomoc w zabezpieczeniu Henia.
Henio w sobotę przejechał kawał drogi z Lublina do Bydgoszczy aby zaznać spokoju w rękach Kasi.
Henio późnym popołudniem w sobotę trafił do domu tymczasowego.
Kasia bardzo świadomie i odpowiedzialnie podeszła do tematu opieki o dbania o dobrostan Henia
Z powodu ran na szyi jest prowadzony na szelkach.
Pozwala sobie na czyszczenie rany i dbanie o nią.
Lubię chodzić na spacery , znacznie swobodniej czuje się na znajomych już terenach. Nowe miejsca powodują podekscytowanie i większą ostrożność.
Henio fantastycznie dogaduje się że swoją opiekunką Kasią.
Lubi wspólne spacery i węszenie.
Henio zaczął bawić się w domu, korzysta z maty węchowej, która go wycisza.
Henio jest śpiochem, zbuntował się kiedy miał wyjść na spacer wczesnym rankiem - udawał że hasło spacer to nie do niego i chciał spać dalej
Lubi czuć obecność opiekuna i być blisko niego. Potrafi komendy daj łapę,siad. Jest bardzo mądrym PSIjacielem.
Jutro ważny dzień ,wizyta kontrolna u weterynarza.
Dzisiaj ważny dzień ,Henio odwiedził z Kasią weterynarza.
Super doszedł na miejsce i grzecznie zachowywał się w poczekalni, został dokładnie zbadany. Okazało się że ma stan zapalny w oczach, 3 razy dziennie muszą być kropione, za 7-10 dni kontrola.
Niestety gruba blizna na szyi zostanie na zawsze....jako wspomnienie koszmaru który musiał przejść....
Trochę stresu i napięcia niestety było ale Henio zaraz po wyjściu z kliniki uspokoił się i bez problemu reagował na komendy. Po powrocie domagał się miziania w nagrodę że był taki dzielny
Henio pierwsze 3 dni dzielnie dawał kropić sobie oczy ,niestety po tym czasie stwierdził, że wcale mu się to nie podoba. Dlatego fantastyczna Kasia szukając rozwiązań, przeciera oczy wacikiem nasączonym lekiem.
Henio jest młodziutki a na swoich plecach niesie ogrom doświadczeń. Jest wrażliwym psem ,chętnym bardzo do pracy.
Doświadczenia spowodowały, że jest niespokojny. W pierwszym tygodniu pobytu nie potrafił spać, cały czas zmieniał miejsce, cały czas czuwał- myślę, że to niepokój spowodowany dotychczasowymi doświadczeniami i brakiem poczucia bezpieczeństwa. Drugi tydzień jest już spokojniejszy ,Henio potrafi się zmęczyć i odpoczywać
Dzielimy się dobrą wieścią, Kasia wygrała konkurs. Razem z Heniem wygrali spacer socjalizacyjny. Cieszy nas bardzo zaangażowanie Kasi w opiekę nad Heniem. Jest bardzo zaangażowana, a i Henio coraz spokojniejszy z poczuciem bezpieczeństwa jest skóry do współpracy. Jest bardzo emocjonalnym i wrażliwym pieskiem ale z zaangażowaniem uczy się nowych komend
Wiemy wszyscy że przeszłość Henia nie była usłana różami dlatego aby chłopaka pozytywnie wzmocnić i wypracować pozytywne zachowania Kasia jest umówiona na konsultacje u behawiorysty.
Dawno nie było żadnych informacji o Heniu, a tymczasem u niego trwa intensywna praca nad przystosowaniem się do nowej rzeczywistości!
Heniu, jako młody, niezsocjalizowany i targany licznymi emocjami kawaler, ma problemy z właściwym zachowaniem się w wielu codziennych sytuacjach. Jest to jednak pies niezwykle bystry i chętny do współpracy, więc potencjał do zmian jest u niego ogromny.
Największym wyzwaniem dla niego są wszelkie ruchome bodźce podczas spacerów - rowery, hulajnogi, inne psy, dzieci. Jest to widoczne szczególnie, gdy jest ładna pogoda i na dworze robi się tłoczno. Henio nie ma możliwości opanowania swoich emocji, więc szczeka, wyrywa się, szarpie smycz, skacze. Zupełnie inaczej jest w lesie, gdy jest cisza i spokój, ale do lasu trzeba dojechać samochodem i tu pojawia się drugi problem dla Henia - widoki za oknem. Tam tak dużo się dzieje, że trudno opanować ekscytację tą sytuacją i trzeba przez całą podróż intensywnie szczekać na wszystko.
Gdyby nie fakt, że Henio jest obecnie pod opieką wspaniałej Opiekunki - Kasi, zapewne te problemy by się utrwalały, a może nawet pozostały z Heniem na zawsze. Ale jednak wrażliwość na potrzeby i komunikaty psa, cierpliwość i odpowiednie wsparcie dla psa potrafią wiele zmienić. A gdy jest jeszcze obecność odpowiedniego behawiorysty i regularne treningi, to potrafią dziać się cuda;)
Po licznych próbach opanowania ekscytacji w samochodzie różnymi metodami, pomogło prawidłowe wprowadzenie klatki kennelowej w domu i przeniesienie jej do samochodu z zasłoniętymi bokami, aby ograniczyć intensywność bodźców wzrokowych podczas jazdy. Teraz Henio może spokojnie dojechać do lasu i tam odbyć relaksujący spacer na niskich emocjach.
Stres związany z rowerami i deskorolkami również został zredukowany. Kilka treningów z oswajaniem tych diabelskich maszyn za pomocą zarządzania odległością i sygnałem nagrody w widoczny sposób przyniosło rezultat.
Jeśli chodzi o kwestię spotkań z innymi psami i opanowanie stresu, praca w tej kwestii nadal trwa, ale już są pewne sukcesy. Spacery socjalizujące, gdy Henio idzie z tyłu w odpowiedniej odległości za innym psem, może niuchać ślady i analizować sytuację pomału przynoszą korzyści. Niemniej ważna w tej kwestii jest też postawa ciała Kasi, która nie przekazuje mu dodatkowego napięcia, a jest wyluzowana i w razie potrzeby służy jako wsparcie, ale to Heniowi pozostawia decyzję jak sobie poradzić w danej sytuacji.
Jak widzimy, u Henia dzieje się wiele i trzymamy kciuki aby pojawiały się kolejne sukcesy. Zobaczcie jaki zrobił się z niego przystojniak. Potrafi się ustawić do zdjęcia tak, że już prawie nie widać, że jego szyja była jedną, wielką, otwartą raną.
Garść informacji z Domu Tymczasowego Henia:
"Henio trochę boi się burzy, dzisiaj nas nawiedziła. Nie panicznie, ale szuka wówczas dotyku człowieka, siada na stopach albo opiera się o łydki.
I bardzo lubi czesanie. Można go wyczesać w domu i na spacerze.
To ogólnie jest pies całkowicie bezproblemowy w domu: zostaje sam bez problemu (przesypia ten czas), jeździ windą, 3 spacery dziennie są spoko, nie śpi w łóżku i na kanapie, nawet legowisko nie jest mu potrzebne (ma 3 legowiska i nie korzysta) najlepiej mu na dywanie lub chodniku a jak ciepło to na parkiecie lub kaflach. Nie skacze na drzwi, nie gryzie-niszczy.
Trochę szczęka na dzwonek i domofon, ale też już coraz mniej."
Heniosław wraz z Kasią regularnie odbywa spacery w obecności innych psów pod okiem behawiorysty. Początkowo podąża w dystansie za innymi psami, zbiera zapachy i obserwuje, uczy się również panować nad własnymi emocjami w bezpiecznej odległości. Gdy czuje się swobodnie, dołącza do gromady i spaceruje wspólnie z resztą psów. Oczywiście kluczowe w tych spacerach jest odczytywanie komunikatów, które Heniu przekazuje Kasi, aby mogła go wesprzeć w trudnej dla niego sytuacji i dzięki temu on nie musiałby robić rabanu. I trzeba przyznać, że nasz kawaler chętnie korzysta z tej możliwości i coraz mocniej i wyraźniej daje sygnał, że coś jest dla niego stresujące i trzeba zmienić kierunek lub całkowicie zawrócić bo np. nie poradzi sobie z grupką stojących na trasie psów. Kasia jest bardzo uważna na sygnały i emocje Henia, cały czas sumiennie pracuje nad wzajemną relacją i komunikacją.
To właśnie takie drobne elementy potrafią przesądzić o tym czy praca nad zachowaniem psa podczas spacerów będzie przynosić sukces i zmianę w postawie psa czy też dalej spacer będzie polegał na tym, że pies się wyrywa i obszczekuje każdego mijanego osobnika. Warto być cierpliwym i zadbać o takie podstawy bo najczęściej właśnie to decyduje o tym jak wygląda wyjście na spacer. Henio jest inteligentny i sam szuka rozwiązań, sam prosi o wsparcie w trudnych sytuacjach. Trzeba tylko umieć go wysłuchać.
Henio jest tak uroczym psem, że ma swoją kilkuletnią fankę - Antoninę, która podarowała mu ostatnio własnoręcznie namalowany obrazek, na którym Henio przekazuje prezent suczce Antosi;)
Heniu i Kasia regularne pracują nad oswajaniem go z nowymi, potencjalnie niepokojącymi sytuacjami oraz nad jego umiejętnością radzenia sobie z własnymi emocjami w różnych okolicznościach. Podczas ostatniego treningu Henio koncentrował się na budowaniu pozytywnych skojarzeń z dziećmi, również z tymi jeżdżącymi w przestrzeni miejskiej na rowerkach. Nasz kawaler chętnie wchodził w interakcję z dzieckiem, sam podejmował inicjatywę kontaktu. Zostawał za to nagradzany, a także mógł skorzystać z dystansu. Był jeden moment, gdy dziecko nadbiegło zbyt szybko i Henio potrzebował szczeknięciem zatrzymać tą nieprzewidywalną postać. Ogólnie psiak coraz lepiej sobie radzi z opanowaniem stresu blisko pojazdów typu rower czy deskorolka. Również obecność innych psów w bliskiej odległości jest już dla niego coraz mniej niekomfortowa, a ekscytacja związana z różnorodnym otoczeniem szybciej mija.
Pojawiła się też u niego ciekawa rzecz. Gdy Dominika-trenerka użyła pierwszy raz klikera, Heniu momentalnie przełączył się ze stanu wypatrywania zagrożenia na postawę otwartą, wesołą i chętną do współpracy. Zrezygnował z innych bodźców i skupił się na treningu, zupełnie jakby już kiedyś był zapoznany z tym narzędziem. Tak samo było, gdy otrzymał pierwszy raz konga, jeszcze pustego, bez śladów pożywienia. Od razu był szczęśliwy i się nim zajął, jakby wiedział do czego służy i jak ciekawa jest to rzecz.
Ten piękny i wyjątkowy pies jeszcze nie jest gotowy do adopcji, ale byłoby wspaniale gdyby znalazł dom w okolicach Bydgoszczy i mógł być dalej pod opieką Dominiki, obecnej behawiorystki. Kasia - wspaniała Opiekunka z domu tymczasowego jest dla niego dużym wsparciem i doskonale rozpoznaje jego emocje i potrzebę konkretnego zachowania w danych warunkach. Ważne, aby Henio mógł kontynuować swoje postępy behawioralne pod równie wrażliwym, cierpliwym i wspierającym okiem. A może ktoś z Bydgoszczy chciałby zapoznać się z naszym futrzakiem podczas wspólnego spaceru?
Ostatnia fala upałów doskwiera chyba każdemu, ale zwierzęta również mają dość obecnej pogody. Heniu jest nieszczęśliwy, bo w mieszkaniu ma przyjemny chłód, a gdy tylko wyjdzie na dwór od razu odczuwa gorąc i mija cała przyjemność ze spaceru. Heniosław jest bardzo aktywnym psiakiem, uwielbia nie tylko długie spacery, ale również marszobiegi z partnerem Kasi, którego obecnie traktuje jak najlepszego kumpla, z którym jeździ na wycieczki do lasu. Niestety przy tak wysokich temperaturach wyjścia na zewnątrz muszą być bardzo skrócone. Heniu szybciej się irytuje, a to nie sprzyja utrwalaniu właściwych zachowań podczas spacerowych stresów. Zresztą już po krótkiej rundce wokół osiedla psiak pokłada się w oczekiwaniu na windę. A ponieważ nie cierpi zbiorników wodnych, z nawet wchodzenia w kałużę, to sposobów na schłodzenie ciała zostaje niewiele.
W przyszłym tygodniu Heniek będzie gościł u siebie fizjoterapeutę, która profesjonalnie sprawdzi czy w związku z jego nietypową budową, tj. brakiem ogona nie występują jakiekolwiek przeciwwskazania do kontynowania biegów w jego wydaniu. Choć dla jego psychiki jest to fantastyczna aktywność, nie chcemy aby negatywnie wpłynęło to na jego układ ruchu.
Heniu i jego Opiekunka Kasia kontynuują pracę nad jego zachowaniami i emocjami pod okiem Dominiki-behawiorystki. Zamieszczam wycinek z opisu ostatniego spotkania:
Z Heniem ponownie spotkaliśmy się na "jego terenie"- plac, przestrzeń pod blokiem w którym tymczasowo mieszka Heniu. Pierwszy raz spotkaliśmy się tam przy okazji naszego pierwszego kontaktu, w marcu. Często właśnie teren, gdzie mieszka pies jest dla niego trudny, bo jest w stanie przewidzieć, gdzie jaki bodziec spotka, ma już jakaś pulę doświadczeń z tym miejscem związane. Heniu był bardzo spokojny, nie ciągnął na smyczy. Jego zachowanie było diametralnie rożne od tego za pierwszym razem.(...)
Warto ćwiczyć podczas spacerów, że Heniu zostaje z jednym opiekunem, a drugi odchodzi na komfortową odległość- np. zakup lodów/ podejście do kosza, i zagęszczać te sytuacji, zwiększać też dystans tempem psa, tak by nie wpadał w panikę, gdy jedno z opiekunów odchodzi- na chwilę obecna budzi to emocje, w przypadku obu opiekunów. Jeśli jeden z opiekunów odchodzi poza zasięg kontroli Henia, zwróćmy uwagę gdzie ewentualnie może pojawić się pies/ rowerzysta- Heniu reaguje silniej gdy np. pies przejdzie między nim a drugim opiekunem- sytuacje z piątku. Jeśli proponujemy mu strategie zdystansowania, się odejścia po łuku zwróćmy uwagę czy my stadnie idziemy w tym samym kierunku, czy gdzieś się rozchodzimy, tu się trochę gubi i po prostu nie wiem za kim iść, budzi to w nim niepokój.
(...) Przesuwamy granice, generalizujemy miejsca- wychodzimy sobie z Heniem i jednostkami treningowymi coraz bliżej ul. Wyszyńskiego- tak by miał możliwość też z terenu zielonego obserwować ścieżkę rowerowo, ale by miał furtkę cofnięcia się lub wejścia w strategie treningu posłuszeństwa. Staramy się też coraz częściej wychodzić tak by wystawiać go na bodziec- rowerzystów na zasadzie jodełki idę w stronę ulicy, widzę, że się napina- odchodzę. Generalnie to jego rzucanie często jest machinalne jakby zauczone, być może był zamknięty kiedyś na ogrodzie i biegał wzdłuż ogrodzenia gdy ktoś przejeżdżał obok.
W sytuacjach krytycznych trudnych zabieramy Henia na zasadzie jednorazowego zabrania smyczy, nie negocjujemy. Wybór i czas dajemy gdy jest przestrzeń na to by Heniu był w stanie odpuścić bodziec.
A może ktoś z Bydgoszczy chciałby osobiście poznać tego przystojniaka podczas spaceru?
Heniu miał ostatnio wyjątkowych gości. Przyszły do niego Panie fizjoterapeutki, których zadaniem było ocenić czy jego nietypowa budowa, czyli brak ogona, nie wpływa negatywnie na jego aparat ruchu. Heniu uwielbia aktywności typu marszobiegi i fantastycznie na niego oddziaływują w zakresie behawioralnym, ale jednak Kasia zaobserwowała u niego, że zawsze się kładzie na jednym boku i nie podnosi wystarczająco wysoko łapek podczas biegania, zdarza mu się 'szurnąć'. Nadarzyła się fantastyczna okazja, aby taka konsultacja odbyła się u Henia w domu. Dzięki temu nie musiał się ekscytować nowym miejscem i jazdą samochodem, nie musiał pokonywać stresów związanych z mijaniem w gabinecie innych psów. Ot przyszły do niego dwie fajne ciocie, które trochę go głaskały, trochę masowały mięśnie i dawały przysmaki. Dało się wyczuć u niego bolesność grzbietową i w okolicy bioder. Mamy nadzieję, że jest to wynik nadmiernego napięcia mięśni, ale Henio dostał zalecenie, aby wykonać badanie RTG i wykluczyć inne podłoże.
Zobaczcie sami na filmiku jak unikatowo wygląda bez tego ogonka.
W ostatnim czasie Heniu ma lekki regres jeśli chodzi o kształtowanie jego zachowania względem innych psów i poruszających się pojazdów podczas spacerów. Prawdopodobnie spowodowane jest to gorszym samopoczuciem. Kawalerowi ukruszył się i zsiniał chory kieł, przez co Heniu ma gorszy apetyt i jakoś ogólnie stracił humor. Na szczęście Kasi udało się umówić zabieg stomatologiczny podczas planowanych zdjęć RTG stawów. Zostanie zatem wykorzystanie jedno podanie narkozy na wszystkie te czynności, włącznie z USG. Nie będzie się musiał chłopak nadmiernie stresować sytuacją.
Zobaczcie na zdjęciach jaki z niego przystojniak! To wstępne zdjęcia z sesji do kalendarza
6F1A3025 (1).jpg
Plik ściągnięto 10 raz(y) 200.77 KB
6F1A3049 (1).jpg
Plik ściągnięto 12 raz(y) 298.62 KB
6F1A3141 (2).jpg
Plik ściągnięto 9 raz(y) 224.87 KB
6F1A2957.jpg
Plik ściągnięto 15 raz(y) 212.17 KB
Paula i Lary WARTA GOLDENA
Dołączyła: 22 Mar 2020 Posty: 2254 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2024-08-08, 08:50
Heniu go rasowy model!
Trzymam kciuki za leczenie
Oliwia i Loki
Wiek: 25 Dołączyła: 16 Maj 2024 Posty: 42 Skąd: Bydgoszcz
Heniu już po zabiegu. Wszystko przebiegło zgodnie z planem. Najpierw badania krwi, później RTG i USG, a na koniec usunięcie kła. Henio starał się być dzielny, ale jednak stres zrobił swoje i nasz kawaler nawarczał na panią weterynarz i próbował jej uniemożliwić podanie sobie zastrzyku Teraz jest już w dużo lepszym humorze i trzeba przyznać, że ten zabieg przywrócił mu nie tylko apetyt, ale i dobry nastrój. Chyba faktycznie odczuwał wcześniej jakiś dyskomfort związany z martwym zębem. Nawet ochoczo i radośnie powitał sąsiada, którego wcześniej próbował nastraszyć w windzie za tarmoszenie bez pozwolenia:-P
Oby u Henia ten dobry stan się utrzymał bo czeka go jeszcze trochę leczenia. Okazuje się, że ma powiększoną prostatę, więc za jakiś miesiąc trzeba będzie przeprowadzić zabieg kastracji, która miała być wstrzymana ze względu na zalecenia behawioralne. Ponadto USG wykazało piasek w pęcherzu i zapalenie układu pokarmowego, więc trzeba będzie się w najbliższym czasie skupić na tych kwestiach. Za kilka dni będą wyniki dodatkowych badań moczu i poznamy też zalecenia w kwestii żywienia.
Heniek w ostatnim czasie uczęszczał z Kasią na zajęcia grupowe, gdzie nie tylko kontynuował naukę posłuszeństwa, ale również oswajał się z obecnością innych psów w różnych sytuacjach. Heniu jest emocjonalnym psiakiem, bardzo łatwo jest przekroczyć jego strefę komfortu, ale widać, że szuka rozwiązań, że stara się zejść z emocji, trzeba mu to jednak ułatwić i go w tym wesprzeć. Istotna jest więź, którą Heniu ma z przewodnikiem, a także umiejętność dostrzeżenia czego ten pies potrzebuje w danej sytuacji, jakie sygnały wysyła dla otoczenia, jaką strategię zastosować, aby mógł zredukować stres i korzystać ze spaceru. Heniu jest typem niuchacza, zbiera wszystkie zapachy z podłoża, wczytuje informacje, to mu bardzo pomaga w zachowaniu spokoju i również podczas zajęć w towarzystwie innych psów często sięgał po ten środek.
Równocześnie Kasia utrwala pozytywne skojarzenia związane z kagańcem. Jego stosowanie jest bardzo przydatne gdy emocje sięgają zenitu i trudno je opanować, np. u weterynarza. Kasia również zauważyła, że gdy Heniek jedzie autem w kagańcu, to nie szczeka tak jak wcześniej, nie przekłada tak ekscytacji sytuacją na wokalizację, jest spokojniejszy. Kasia wtedy nie musi go zasłaniać, tak jak wcześniej. Za to podczas spacerów kaganiec nie jest u niego stosowany, przeszkadza mu w niuchaniu i go irytuje, a chodzi przecież o to żeby ze spaceru wyciągnąć jak najwięcej korzyści dla psiaka. Heniu ma też tą zaletę, że nie wyszukuje jedzenia w trawie, więc nie ma zagrożenia, że zje coś niekontrolowanie;)
W dniu jutrzejszym przed Heniem trudny dzień, będzie miał przeprowadzony zabieg kastracji, ze względu na powiększoną prostatę. Trzymamy kciuki żeby wszystko przebiegło bez komplikacji.
Co słychać u Henia? Zarówno za nim, jaki i za jego obecnymi opiekunami ciężkie chwile. Sam zabieg kastracji przebiegł bez komplikacji, ale zastosowano trochę inną kompilację środków do wprowadzenia w narkozę niż w przypadku wcześniejszego zabiegu usuwania kła żeby Henio mógł się szybciej i łatwiej wybudzić, gdy już będzie po wszystkim. Tak też się stało, ale brak dodatkowego przytłumienia zmysłów po zabiegu wpłynął na nastrój u Henia. Chłopak się zdenerwował i postanowił odstraszać wszystkich warczeniem i kłapaniem jak czupakabra. W samochodzie zdjął sobie dodatkowo kołnierz i nie chciał wysiąść. Kasia i Marcin najedli się bardzo dużo stresu, bo choć widzieli u Henia już podobne zachowania, np. gdy się go przypadkowo nadepnęło, to jednak skala tej sytuacji była dużo większa. Na szczęście opiekunowie rozumieli, że dla Henia to ciężkie chwile, nie wie co się z nim dzieje, ma coś dziwnego na szyi i czuje się źle po zabiegu, więc woli pokazać się od agresywnej strony żeby wszyscy dali mu spokój. Na szczęście nerwy po kilku godzinach opadły, a sam Henio zaczął przychodzić na głaskanie zapominając o wcześniejszych wydarzeniach.
Z pełną stanowczością można stwierdzić, że zabieg kastracji bardzo Heniowi pomógł i wpłynął na jego zachowanie. Zmniejszyła się prostata, która powodowała ucisk na pęcherz więc i całe ciało Henia jest jakby bardziej rozluźnione, nie ma już napięć wokół bioder, a pies jest wesoły i potrafi wygiąć się w precel podczas pieszczot. Nikt się nie spodziewał, że to aż tak wpłynie nawet na jego sposób poruszania się. Zmniejszyła się również częstotliwość oddawania moczu i incydentalne wpadki z popuszczaniem.
Na filmiku widzimy Henia w kołnierzu, który postanowił obszczekać przejeżdżający skuter. Kasia śmiała się, że Henio traktował kołnierz jak duży megafon i korzystał z niego żeby ogłaszać, że to on rządzi na dzielni;)
Kochani, dostajemy wiele zapytań o adopcję Henia, ale w jego przypadku bardzo ważne jest, aby w dalszym ciągu mieszkał w Bydgoszczy lub okolicy i pozostał pod profesjonalnym okiem obecnej behawiorystki. Heniu poczynił bardzo duże postępy w kontakcie z innymi psami, jeżdżącymi obiektami typu rower czy nawet w kwestii otwartości na dotyk w różnych newralgicznych miejscach. Jednak jest to zasługa regularnej, konsekwentnej i odpowiednio ukierunkowanej pracy z psem i wsłuchiwaniu się w jego potrzeby oraz naukę radzenia sobie w stresujących sytuacjach.
Kasia fantastycznie podeszła do tematu i nauczyła się być Przewodnikiem, jakiego Heniu potrzebuje. Osoba, która adoptuje Henia na stałe również będzie musiała nabyć taką umiejętność i nauczyć się go w prawdziwy sposób rozumieć i komunikować z nim, a nic tak nie pomoże w tej kwestii jak spędzenie czasu z Heniem i Kasią na miejscu, w Bydgoszczy i wsparcie obecnej behawiorystki.
Niektóre adopcje cieszą szczególnie i taką z pewnością jest adopcja Henia. Choć Kasia zupełnie nie miała tego w planach, nie mogła zignorować faktu, że Henio po wielu miesiącach spędzonych razem, jest z nią bardzo związany, a ona z nim. Wspólnie uczestniczyli w wielu treningach behawioralnych, które miały pomóc im wzajemnie się lepiej rozumieć i kontrolować problematyczne sytuacje. Kasia nauczyła się być odpowiedzialnym i wspierającym przewodnikiem, a Heniu nauczył się, że są inne strategie zachowania niż rzucanie się i oszczekiwanie wszystkiego. Choć jeszcze wiele pracy przed nimi to więź którą razem zbudowali jest szczególna i niezwykle się wszyscy cieszymy, że mają przed sobą wiele wspólnych lat na jej pogłębianie. Gratulujemy Wam i życzymy wszystkiego, co najwspanialsze!
A na filmiku zadowolony Henio, który w końcu nauczył się bawić.
Gabi i podopieczni
Wiek: 22 Dołączyła: 07 Paź 2024 Posty: 34 Skąd: Kraków
Wysłany: 2025-01-11, 17:47
Najświeższe informacje od Henia:
"U Henia wszystko ok (no prawie), od grudnia walczymy z drożdżakami ucha. Była już znacząca poprawa ale wróciło więc ma drugi etap leczenia, za kilka dni pobiorę materiał do cytologii i zawiozę do weterynarza.
Sylwester minął nam lepiej niż się spodziewaliśmy: Heniu miał wprowadzone feromony (obroża i dyfuzor, kamizelkę antystresową i leki). Więcej lęku było przed i po sylwestrze, jak zaskakiwały nas pojedyncze strzały na spacerach, przez kilka dni odmawiał wychodzenia na spacer jak było ciemno ale sytuacja już wróciła do normy. Byliśmy pod wrażeniem działania leków, mieliśmy wprowadzony Pregabalin i Tritico - inny pies, zrelaksowany, wyczilowany, bez reaktywności. Odbyliśmy w tym czasie kilka spacerów z innymi psami i Heniu był wówczas najgrzeczniejszy, szukał u nas wsparcia i nie kręcił awantur. Behawiorystka zasugerowała rozmowę z wetem na ten temat, czy nie wprowadzić Pregabaliny na stałe ale póki co nie jesteśmy skłonni.
W grudniu, podczas pierwszej inwazji drożdżaków Henu znowu miał narkozę (od lutego to już jego 5 narkoza) - miał wyczyszczone ucho, został zaszczepiony na wściekliznę i robiliśmy usg brzucha (kontrolne po kastracji) - wszystko było ok. Wyjście z narkozy jak zwykle, nie był zbyt miły dla personelu
Nasza codzienność mija spokojnie, staramy się aby minimum jeden spacer był w lesie, na luzie i na długiej lince, dobrze mu to robi. Raz w tygodniu ma wyprawy spacerowe, wówczas robi po kilka-kilkanaście kilometrów w terenie.
W przyszłym tygodniu zaczynamy fitness dla psów - zajęcia z fizjoterapeutą. Heniu szura tylnymi nogami, w prześwietleniu nic nie wyszło, podczas ostatniej narkozy zbadała go też Fizjoterapeutka i stwierdziła, że jest duża poprawa po kastracji (wcześniej miał spięcia) i że to szuranie może być nawykowe, będziemy pracować nad tym, żeby wyżej podnosił girki.
Pod koniec stycznia zaczynamy zajęcia z noseworku z naszą behawiorystką. Heniu będzie wówczas spotykać się z Guciem czyli psem mojej mamy (chłopcy się znają i akceptują)."
IMG-20241230-WA0028.jpeg
Plik ściągnięto 6 raz(y) 1.09 MB
20250110_142138.jpg
Plik ściągnięto 5 raz(y) 3.21 MB
20241231_231444.jpg
Plik ściągnięto 5 raz(y) 2.99 MB
_________________ Gabriela
Gabi i podopieczni
Wiek: 22 Dołączyła: 07 Paź 2024 Posty: 34 Skąd: Kraków
Wysłany: 2025-06-09, 13:35
Nowe wieści od Henia
"Dzień dobry,
przesyłam wieści o Heniu.
Od 3 miesięcy trenujemy z klikierem i jest to idealne rozwiązanie dla Henia, od razu wszedł w trening, nie ma wątpliwości. W tym czasie mocno sie wyciszył, a jednocześnie stał sie bardziej pewnym siebie psem. Nasze treningi grupowe skupiają sie na socjalizacji z ludźmi, pokazujemy, ze ludzie są spoko.
Na początku roku Henio miał wycinaną drobną narośl na łopatce, badanie histopatologiczne wykazało, że jest niegroźna.
Mieliśmy 6 spotkań na psim fitnessie, Heniu bardzo lubi ćwiczyć, sam domaga się treningu (skraca przerwy).
Ponieważ nie ma poprawy w zakresie szurania tylnymi nóżkami zdecydowaliśmy się na konsultację w klinice rehabilitacyjnej. Zgromadziliśmy wszystkie badania obrazowe i udaliśmy się na wizytę.
I tu niemiła niespodzianka, mimo opisu RTG przez lekarza, że wszystko jest ok Fizjoterapeuta wskazał na duży bałagan w obrębie kikuta ogonka i kręgów szyjnych (ma na karku dużą bliznę). Do tej pory lekarze sugerowali, ze Henio urodził sie bez ogonka bo jest ładnie zakończony (na podstawie badania palpacyjnego) a Fzjoterapeuta poddał w wątpliwość tą ocenę, Henio raczej ogon stracił i to w niemiłych okolicznoscisciach. Fizjoterapeuta zasugerowal pokazanie zdjec RTG lekarzowi ortopedzie. Mamy umowiona konsultacje na drugą połowę czerwca.
Ponieważ Heniu nadal jest psem, którego obcy ludzie nie mogą dotykać to zostałam nauczona masażu, który mam wykonywać co drugi dzien. Na szczęście Heniu bardzo lubi głaskanie, czochranie, pozwala mi sie dotknąć wszędzie i pierwsza proba masażu wypadła pozytywnie.
W planie spotkania z fizjoterapeutą raz w tygodniu.
Ogólnie Heniu zyje sobie szczęśliwie i daje mi radość każdego dnia"
Mamy niefajne wieści od Henia ☹
Kilka dni temu miał konsultację u ortopedy, ponieważ mimo fizjoterapii wciąż szura tylnymi nóżkami.
Zgodnie z informacją od opiekunów:
Generalnie wniosek jest taki, ze pacjent neurologiczny, niebadalny (nie da się dotknąć obcej osobie) a co za tym idzie – również nieoperacyjny. Niestety scenariusz jest taki, że docelowo „wysiądzie mu tyl” .
Prawdopodobnie Henio ma porażenie jakiegoś nerwu, ale żeby ustalić jakiego to trzeba by go zbadać rękoma (co jest niemożliwe). Niestety żadne badanie obrazowe nie pokaże co tam się dokładnie dzieje.
Zalecenia bez zmian – fizjoterapia i obserwacja. Jeśli bardziej go porazi to na cito do weta.
W tej chwili jest to subtelne i odkąd u mnie jest to się nie rozwinęło. No, ale trzeba na niego uważać, żeby nie robił gwałtownych zrywów itp.
Jechałam z innym nastawieniem, raczej tak” że powiedzą co jest i jak to naprawić operacyjnie a my to zrobimy, no ale dupa …
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Teraz jest już w dużo lepszym humorze i trzeba przyznać, że ten zabieg przywrócił mu nie tylko apetyt, ale i dobry nastrój. Chyba faktycznie odczuwał wcześniej jakiś dyskomfort związany z martwym zębem. Nawet ochoczo i radośnie powitał sąsiada, którego wcześniej próbował nastraszyć w windzie za tarmoszenie bez pozwolenia:-P
